Teğel Serisi-266-1

 Bugün ağlamaya ve kinimi kusmaya geldim. Yadırgayın eleştirin okumayın. Beni iki yıldır tutan beni kendi felaketimi sürükleyen korku. 2021in 24 şubatı diye hatırlıyorum. Mental olarak zehirlendim bir gecede onulmaz ruhsal acılar kazanında kaynadım. Geçmiş yaralarım açıldı yeni yaralarım açıldı. Kendi kendimi kendim elimden kazanımdan odunlarını geçmişten ve günümüzden bulan sentetik cehennemden kendimi almam gerekiyordu. Fiziksel acının sonsuzluğu diye bir şey yok. beyin kendi kendini kapatıyor bu, mücadele edemeyeceğim düzey acı deyip bir kısım perdeleri kapatıyor. blackout. Kendinden geçtin karardı ortalık hoop ben de kaçtım buralardan. Bedensel acılar pratik. Ruhsal acılarımız pratik olmadığı gibi kronik. Bu sefer akut bir şey oldu. Bir kriz geçirdim. Gece başladı. Sabah uyandım diyemeyeceğim duş aldım film sahneleri gibi hatırlıyorum şu an duşta sürekli tekrar eden düşünceler ile ağlayıp duruyordum. Ağlamamı durduracak hiçbir şey yoktu elimde aklımda. Aklım zehirlenmişti. Fiziksel bir hastalık gibi bir anda bir gecede ruhsal ebola olmuştum ve kesinlikle ölüyordum. Klişe olmadan nasıl anlatabilirim. Kendimi kendi elimle öldürmekten kurtarmak için mikroskobik bir köşe kalmıştı aklımda zehirlenmemiş.