Haliç Köprüsü
Parkta, bahçede, otobüste, minibüste iki kişinin sohbetini dinlemeyi severim. İki kişilik sohbetler samimidir. Gizli bir şeyler söylenir bazen kendine yakın birini canlandırır herkes iki kişilik sohbetlerde. Mütecessis bir edayla değil ama çok severim bu konuşmaları dinlemeyi. Etraftaki diğer herkes hiç kimsedir. Bir daha karşılaşmayacağımız için herkes diğerini yok sayar. Çok da uzatmadan mevzuya girmekte fayda var ben hep sağa sola çok dağılıyorum. Metrobüste arka koltukta saçının, yüzünün yansımasını, gündüz olduğundan sadece siluet halinde gördüğüm iki kadının konuşmasını dinliyorum. Konuşmanın en acılı tarafına denk gelmişiz Haliç köprüsünde. -Köprüleri ve barajları çok severdi. Hatta garip gelecek belki ama ben çok iyi anlıyorum neyi sevdiğini depremleri ve selleri de severdi. Ben de severim. şimdi bunu anlatmayayım ama sonra sağa sola çok dağılıyorum. - Anlat ya çok yolumuz var daha. Metrobüsteyiz oturuyoruz. Bir hayali yaşıyoruz. - Köprüler ve barajlar; depremler ve seller i