Mess Mind Center

 Bugün ağlamaya ve kinimi kusmaya geldim. Yadırgayın eleştirin okumayın. Beni iki yıldır tutan beni kendi felaketimi sürükleyen korku. 2021in 24 şubatı diye hatırlıyorum. Mental olarak zehirlendim bir gecede onulmaz ruhsal acılar kazanında kaynadım. Geçmiş yaralarım açıldı yeni yaralarım açıldı. Kendi kendimi kendim elimden kazanımdan odunlarını geçmişten ve günümüzden bulan sentetik cehennemden kendimi almam gerekiyordu. Fiziksel acının sonsuzluğu diye bir şey yok. beyin kendi kendini kapatıyor bu, mücadele edemeyeceğim düzey acı deyip bir kısım perdeleri kapatıyor. blackout. Kendinden geçtin karardı ortalık hoop ben de kaçtım buralardan. Bedensel acılar pratik. Ruhsal acılarımız pratik olmadığı gibi kronik. Bu sefer akut bir şey oldu. Bir kriz geçirdim. Gece başladı. Sabah uyandım diyemeyeceğim duş aldım film sahneleri gibi hatırlıyorum şu an duşta sürekli tekrar eden düşünceler ile ağlayıp duruyordum. Ağlamamı durduracak hiçbir şey yoktu elimde aklımda. Aklım zehirlenmişti. Fiziksel

 şu küçücük koltuğumdan dünyaya hükmediyorum ya ben de şaşıyorum  Erkimin yanında koltuğun küçük kalması oldukça doğal (oldukça kelimesinden nefret eden düz ve basit ve yarattığı etkinin altında olduğunu düşündüğü için kelimeye düşmandı.) Haklıydı aslında düşmanı. Oldukça= yeterince. Halbuki daha fazlasıymış gibi duruyor. olduğu kadar aldığı kadar un gibi. Mükemmel de öyle tam yani tamam olmuş demek üstüne kuş kondurulmuş falan değil. Kuşsuz bir şey mükemmel. Hatta günümüzde mükemmeli tanımlarken mutlaka üzerine bazı eksikler ve asıl tanımlanan şeye ters düşecek şeyler eklemek lazım.  Koltuğuma geri dönüp dünyaya biraz daha hükmedeyim. Aciz koltuğum. taşıdığını bilecek kadar bilincin olsa titrer parçalarına bölünür aczini milyon parça halinde çoğaltılmış el afişi gibi tevazu ile erirdin. Ey koltuk taşıdığın neydi daha önce nerelere geldin ve kim ya da neyin taşıyıcısı olacaksın? Bilincin yok senin. Akışın yok. Bilincin bir akış bir değişim olduğunu bilmiyorsun. Akışta değişim var. 

 Orlia bir isim, bir gezegen ismi. Ergenlik  zamanı rüyamda kaçtığım bir gezegen ısrarla ismini tekrar ediyordu. Gezegen kendi ismini tekrar ediyordu. uyandığımda hala devam ediyordu, rüya deyince hatırladığım rüya kendi adını tekrar eden gezegen. Gezegen bir mekan anlatsa bile zaman mekan yoktu rüyamda. Bunları anlatınca bilinçarası bir zamanda kafamdan akan bazılarını yazayım. Bazıları çünkü düşünce değil rüya değil. Hatta belki de "bağzıları" Tanımlamakta zorlandığımız bir zamanda Kahrolsun bağzıları demiştik ve herkes kimi neyi kastettiğimizi anlamıştı. Bilinçarası yeni fark ettiğim bir bilinç durumu otomatik düşünce ama bilinçaltı ile beraber takılıyor. Daha önce de fark ettim ama bugün isim koymak istedim. Sanki isimleri koyan bir tanrıça gibi hissetmek istedim belki de bugün. Hadi yeniden akanlara geçelim. Bir distopya kurguluyorum. Zaman aralığı düşünüyorum 1984 gibi 2000 kaç olmalı diye düşünürken bilinçaltı ile bilinçarası olan yerden şöyle bir şey aktı. (2000- Seçe